“ปอยกลับมาแล้วเหรอลูก”
วดีดีใจที่เห็นหลานสาวกลับมา นางรีบเข้ามาช่วยถือข้าวของสองมือจากเธอ สังเกตจากสีหน้าปุณณดาคงรับรู้ข่าวดังของเช้าวันนี้เหมือนที่ตนเองก็ตกใจไม่น้อย เนื้อหาข่าวกลับกันจากขาวเป็นดำ คนที่ถูกนอกใจไม่ใช่นิชานาถ แต่เป็นเธอที่ยืนอยู่ตรงหน้า วดีถอนหายใจก่อนจะเข้ามาสวมกอดเธอ
“วีร์มารอพบลูก”
ผู้มีพระคุณพูดเพียงเท่านั้น สองคนสบตากันนิ่ง เธอยิ้มให้เล็กน้อยเป็นการตอบรับคำบอกเล่า วดีเดินหายไปในบ้านเมื่อมองผ่านหางตาว่านรวีร์กำลังเดินเข้ามาหา
“มีอะไรเหรอคะ”
“พี่เลิกกับคุณนิชาแล้วนะ” ปุณณดาไม่ได้ยินดียินร้ายกับคำพูดนั้น เธอมองเขาด้วยแววตาเรียบเฉย
“พี่ลาออกจากบริษัทแล้ว” เขายังคงพูดให้เธอฟัง แล้วขยับเท้าเข้ามาใกล้ แต่คนที่ระวังตัวอยู่แล้วถอยห่างออกไปเท่าจำนวนกับที่เขาก้าวเข้ามา
“ตอนนี้พี่เหมือนคนว่างงาน”
เขาพูดด้วยเสียงกลั้วหัวเราะ เธอรู้ว่าเขาคงหัวเราะไม่ออก เพราะรู้จักอดีตสา
