ทางออกสุดท้ายของหนูคือเจ้าปุย

อ้อนสามีพาไปซื้อหมาเพิ่ม

ตอน อ้อนสามีพาไปซื้อหมาเพิ่ม

หลายวันต่อมา กิจวัตรลับๆ ขององุ่นยังคงดำเนินต่อไปในห้องซ้อมดนตรี เสียงครางและเสียงกระแทกกระทั้นยังคงดังเป็นระยะๆ แต่พักหลังมานี้ องุ่นสังเกตเห็นว่าเจ้ากล้วยไข่กับเจ้าบิ๊กไบค์เริ่มมีอาการซึมๆ พวกมันดูเหนื่อยล้าผิดปกติ ไม่กระตือรือร้นเท่าเมื่อก่อน และบางครั้งก็ไม่ยอมผสมพันธุ์ตามที่เธอต้องการ ราวกับร่างกายของพวกมันอ่อนล้าเต็มทีกับการให้ความสุขแม่ของมันทุกวัน

วันรุ่งขึ้น องุ่นจึงตัดสินใจมาหาแตงกวา เพื่อนรักที่บ้าน เพื่อปรึกษาปัญหาเรื่องสุนัขของเธอ

เมื่อมาถึงบ้านแตงกวา อากาศยามสายยังคงสดใส แสงแดดอ่อนๆ ส่องลอดเงาไม้ลงมาบนสนามหญ้า องุ่นเดินเข้าไปในบ้านด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

"แตงกวา ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย" องุ่นเปิดประเด็นทันทีที่นั่งลงในสวนหย่อมของเพื่อน

"มีอะไรเหรอองุ่น ทำไมทำหน้าเครียดเชียว" แตงกวาถามด้วยความเป็นห่วง

"คือว่า... หมาของฉันน่ะสิ พักหลังมานี้มันไม่ค่อยผสมพันธุ์กันเลย มันซึมๆ ฉันอยากได้ลูกหมาจะแย่แล้ว" องุ่นบ่นด้วยน้ำเสียงอ่อนใจ

แตงกวาเลิกคิ้วขึ้นอย่างสงสัย "เดี๋ยวสิองุ่น หมาของเธอเป็นตัวผู้หรือตัวเมียกันแน่ แล้วเธอเลี้ยงกี่ตัว"

องุ่นสะอึกเล็กน้อย เธอเคยโกหกแตงกวาเรื่องการยืมเจ้าข้าวหลามไปก่อนหน้านี้

"ฉันมีทั้งตัวผู้และตัวเมียจ้ะ แตงกวา"

แตงกวาพยักหน้าเข้าใจ "อ๋อ! เธอรู้ไหมองุ่นว่าหมาน่ะ ปกติมันจะมีฤดูผสมพันธุ์นะ ไม่ใช่ว่าจะสามารถสืบพันธุ์กันได้ทุกวันเหมือนคนเราหรอกนะ"

คำพูดของแตงกวาทำให้องุ่นถึงกับอึ้ง เธอไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อนเลย มิน่าเล่าเจ้ากล้วยไข่กับบิ๊กไบค์ถึงได้ซึมๆ และไม่ยอมผสมพันธุ์ทุกวัน

"แล้วทำไมหมาของเธอถึงสามารถรับจ้างผสมพันธุ์กับลูกค้าได้ทุกวันล่ะแตงกวา" องุ่นถามด้วยความสงสัย

"อ๋อ! ก็ฉันมีหมาตั้งหกตัวแน่ะองุ่น เป็นตัวผู้ทั้งหมดเลย" แตงกวาอธิบายพลางยิ้มกว้าง

"ฉันใช้วิธีสลับกันให้ตัวผู้สืบพันธุ์น่ะสิ พอตัวนี้เหนื่อย ก็ให้ตัวอื่นมาแทน ทำให้สามารถรับจ้างผสมกับสุนัขของลูกค้าได้ทุกวัน และทุกตัวก็เป็นพ่อพันธุ์ราคาแพง มีใบรับรองสายพันธุ์ด้วยนะ"

คำพูดของแตงกวาทำให้องุ่นได้คิด เธอได้ไอเดียใหม่ทันที

วันต่อมา องุ่นเริ่มต้นเช้าด้วยการออดอ้อนคุณสหชาติที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟา เธอคล้องแขนเขาอย่างน่ารัก ซบใบหน้าลงกับไหล่กว้าง

"คุณชาติขา องุ่นอยากได้เพื่อนให้กล้วยไข่กับบิ๊กไบค์เพิ่มอีกค่ะ" เธอพูดเสียงหวาน

คุณสหชาติวางหนังสือพิมพ์ลง หันมามองภรรยาด้วยแววตาอ่อนโยน "สองตัวยังไม่พออีกเหรอจ๊ะองุ่น"

"ก็... มันยังเหงาอยู่นี่คะคุณชาติ องุ่นอยากให้พวกเขามีเพื่อนเล่นเยอะๆ ค่ะ" องุ่นอ้อนต่อ พร้อมกับใช้สายตาออดอ้อนที่คุณสหชาติยากจะต้านทานได้

ด้วยความน่ารักแสนดีขององุ่น และความจริงที่ว่าเธอไม่เคยเกเรถเลไถที่ไหนเลย ตั้งแต่แต่งงานเธอก็ทำหน้าที่ภรรยาได้อย่างสมบูรณ์แบบ ทำให้คุณสหชาติใจอ่อนในที่สุด เขายอมขับรถพาเธอมาที่ฟาร์มสุนัขชื่อดังแห่งหนึ่ง

ฟาร์มสุนัขแห่งนี้กว้างขวางและสะอาดสะอ้าน แบ่งโซนสุนัขแต่ละสายพันธุ์ไว้อย่างเป็นสัดส่วน องุ่นเดินเลือกดูสุนัขพันธุ์ต่างๆ อย่างตื่นเต้น ดวงตาของเธอเป็นประกายเมื่อเห็นสุนัขตัวผู้หลายตัวที่แท่งเอ็นสีแดงๆ ลอกออกมาจากฝักเนื้อ ทำให้องุ่นมองแล้วรู้สึกเสียวท้องน้อย รู้สึกร้อนที่หว่างขาวูบวาบจนกางเกงในชุ่ม

เธอเดินไปหยุดอยู่หน้ากรงสุนัขพันธุ์อลาสกัน มาลามิวท์ตัวใหญ่ตัวหนึ่ง มันเป็นสุนัขตัวโต มีขนฟูฟ่องหนานุ่มสีขาวสลับดำ ดวงตาสีน้ำตาลเข้มดูฉลาดเฉลียว และมีขนาดตัวที่ใหญ่โตน่าเกรงขาม องุ่นรู้ทันทีว่านี่แหละคือ ลูกตัวใหม่ที่เธอต้องการ

"คุณชาติคะ องุ่นอยากได้ตัวนี้ค่ะ" องุ่นชี้ไปที่สุนัขตัวนั้นด้วยความตื่นเต้น

คุณสหชาติมองตามสายตาภรรยา ก่อนจะหันไปถามราคาจากเจ้าของฟาร์ม เมื่อได้ยินราคา เขาก็ถึงกับตกใจ เพราะราคาของมันแพงมากถึงหกหลัก

"ทำไมไม่เอาลูกหมาล่ะจ๊ะองุ่น ตัวนี้ราคาสูงมากเลยนะ" คุณสหชาติถามด้วยความสงสัย

"ก็องุ่นอยากได้เพื่อนที่โตแล้วให้กล้วยไข่กับบิ๊กไบค์ค่ะ ถ้าเอาลูกหมาไปมันก็โตช้า ไม่ทันเล่นกับกล้วยไข่และบิ๊กไบค์หรอกค่ะ"

องุ่นตอบอย่างมีเหตุผล เธอแอบคิดในใจว่า ถ้าเป็นลูกหมาตัวเล็กๆ ก็คงไม่สามารถทำหน้าที่ "ครู" ได้อย่างมีประสิทธิภาพเท่าตัวที่โตเต็มวัย

คุณสหชาติรักองุ่นมาก เขาไม่เคยขัดใจเธอเลยสักครั้งเมื่อเห็นว่าเธอมีความสุข ในที่สุด เขาก็ยอมซื้อสุนัขพันธุ์อลาสกัน มาลามิวท์ตัวใหญ่ตัวนี้ ซึ่งมีอายุประมาณปีกว่า ในราคาสองแสนสามหมื่นบาท

เจ้าสุนัขตัวใหม่มีชื่อว่าไมโลมันเป็นสุนัขที่สง่างามและเต็มไปด้วยพลังงาน องุ่นรู้สึกตื่นเต้นและดีใจเป็นอย่างมากที่ได้ไมโลมาเป็นสมาชิกใหม่ของบ้าน และในใจเธอก็เริ่มวางแผนสำหรับการฝึกฝน ที่จะมอบให้เจ้าไมโลในไม่ช้า

เมื่อกลับมาถึงบ้านคุณสหชาติก็เข้าไปส่องเพชรในห้องทำงาน องุ่นรีบจัดการพาเจ้าไมโลเข้าไปในห้องน้ำทันที เธอเลือกที่จะอาบน้ำให้มันด้วยตัวเอง เพื่อทำความคุ้นเคยและสำรวจร่างกายของลูกตัวใหม่

ภายในห้องน้ำขนาดใหญ่ องุ่นนั่งคุกเข่าลงข้างๆ เจ้าไมโล มันดูแสนรู้และเหมือนจะฟังคำสั่งออก ไมโลมีรูปร่างคล้ายเจ้ากล้วยไข่ที่เป็นไซบีเรียนขี้โวยวาย แต่ไมโลกลับดูนิ่งและสุขุมกว่ามาก

องุ่นก้มมองลอดหน้าท้องขนปุยของไมโล แล้วเอามือน้อยๆ ของเธอยื่นไปบีบคลึงฝักเนื้อของมันอย่างแผ่วเบา เธอสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งภายใต้เนื้อหนังนั้น ไม่นานนัก แท่งเอ็นของเจ้าไมโลก็เริ่มแข็งและยืดยาว ยื่นออกมาจากฝักเนื้ออย่างเต็มที่

"โอ้โห!" องุ่นอุทานออกมาด้วยความตกใจและอ้าปากค้าง ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเห็นแท่งฮอตดอกสีแดงที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า

ขนาดของเจ้าไมโลนั้นทั้งใหญ่และยาวกว่าของเจ้ากล้วยไข่และเจ้าบิ๊กไบค์มากนัก สมกับเป็นสุนัขพันธุ์ใหญ่จริงๆ แท่งเนื้อของมันเป็นสีออกแดงๆ อมชมพู มีเนื้อขาวๆ จางๆ ทับประปราย ดูแล้วน่าเกรงขาม ขนาดของมันใหญ่กว่าของชายไทยบางคนเสียอีก องุ่นรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวเพียงแค่ได้มอง

ส่วบ! ๆ ๆ องุ่นลองใช้มือกำรูดแท่งฮอตดอกชิ้นโตนั้น เธอรู้สึกถึงความแน่นเต็มมือ ความแข็งแกร่งของมันช่างน่าทึ่ง

ฮี้! ๆ ๆ หงิง! ๆ เจ้าไมโลร้องครางอย่างสบายตัว มันดูเหมือนจะพอใจกับการปรนนิบัติของเจ้านายสาว...