อภินันท์พูดขณะซุกไซ้ไปตามเนื้อตัวแสนหวานของเธอ
“อือ...คนเอาแต่ใจ” นิรดาประท้วงเสียงอู้อี้เมื่อคนปลุกกลับไม่ยอมปล่อยออกจากอ้อมแขน
“ปล่อยสิคะ น้องหนูจะไปทำอาหารให้พี่ใหญ่ตามคำสั่ง จะได้พอใจ”
“พี่เปลี่ยนใจแล้ว ไปอาบน้ำถูหลังให้พี่ดีกว่า”
อภินันท์บอกอย่างเจ้าเล่ห์ ไม่รอฟังคำตอบ ตวัดแขนอุ้มร่างเปลือยที่เขาแนบชิดเร่าร้อนมาตลอดค่ำคืนขึ้นสู่อ้อมแขน
“อุ๊ย! พี่ใหญ่” นิรดากอดคอเขาเพราะกลัวตก ได้ยินคำพูดเจ้าเล่ห์ของเขา พลันหน้าแดงลามไปทั่วร่าง
อภินันท์อุ้มร่างบอบบางแต่อวบอิ่มเข้าไปภายในห้องน้ำ คนชอบวางอำนาจจับร่างงามให้นั่งบนขอบอ่าง เท้าแกร่งเดินถอยหลังไปยืนกอดอกมองด้วยสายตาเป็นประกาย
นิรดาหลบสายตาคมเป็นพัลวัน หน้าแดงซ่านเพราะอายในการกระทำของเขา
“ไม่เห็นจะต้องอายเลยเห็นอยู่ทุกวัน”
คนพูดอยากแกล้งคนขี้อายที่นั่งอายม้วนอยู่บนขอบอ่าง สายตาคมมองไล้เรือนร่างที่เขาหลงใหลอยู่ทุกค่ำคืนอย่างพึงใจ
