เท้าที่กำลังก้าวเดินหยุดชะงักโดยพลันเพียงถูกรั้งไว้ด้วยประโยคแสนสั้นจากคนที่เคยคุ้นเคยกันมาก่อนและยังเป็นคนเดียวกันกับคนที่เคยเหยียบย้ำหัวใจของเธอจนบอบช้ำด้วยถ้อยคำร้ายกาจอย่างไม่นึกไยดี
คนที่เคยเอ่ยขอร้องให้เธอหยุดชอบหรือรักเขา ทำราวกับว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อเขาเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ น่าขยะแขยงที่สุดในชีวิต เขาพ่นถ้อยคำร้ายกาจใส่เธออย่างเลือดเย็นจนเธอรู้สึกเจ็บกระอักไปถึงขั้วหัวใจดวงนี้
ถ้อยคำว่าร้าย สีหน้า และท่าทางที่ทำเหมือนรังเกียจกันนักหนายังติดตาเธออยู่ทุกวัน แม้นว่าเขาจะไม่ได้ทำอะไรรุนแรงต่อกันแต่เชื่อเถอะว่าถ้อยคำพวกนั้นของเขาก็เกือบทำเธอตายทั้งเป็น
วันนั้นเธอมอบหัวใจให้กับเขาแบบไม่เผื่อใจเลยว่าวันหนึ่งตัวเองจะต้องเจ็บเลยด้วยซ้ำ เธอพร้อมถวายหัวให้เขา ยินดีอยู่ในฐานะคู่นอนของเขาไปตลอดขอแค่ได้อยู่กับเขาเท่านั้นพอ
แต่สุดท้ายสิ่งที่เธอคิด สิ่งที่เธอรู้สึกมันก็แค่ละครน้ำเน่
