“พอแล้วพี่ชาย” ลี่เซียนบอกพี่ชายสามคนขององค์ชายหย่งคังหวู่ ให้พอแต่แล้วก็รู้สึกว่าตัวเองคล้ายเวียนหัวขึ้นมา
“เป็นอะไรหรือไม่เจ้าคะ” หลันถิงเข้ามาพยุงแล้วกระซิบถาม
“ข้าเวียนหัว”
“เช่นนั้นให้ลุงผู้ใหญ่บ้านจัดการพวกเรากลับเถิด” หลันถิงเห็นสีหน้านายหญิงซีดนักจึงบอกให้หนึ่งในพี่ชายสามคนนั้นช่วยตามหมอให้หน่อยส่วนนางจะพยุงนายหญิงกลับบ้าน
“ฝากด้วยเจ้าค่ะท่านลุงผู้ใหญ่ เขาวาจาหาความจริงไม่ได้ ข้าเป็นสตรีย่อมเสียหาย อีกอย่างข้าเป็นหม้ายสามีเพิ่งตายก็หนักหนาแล้ว ยังโดนบุรุษอันธพาลนี้ใส่ร้ายเสียอีก” นางพูดให้ตัวเองน่าสงสาร เพื่อจะได้มีคนเห็นใจนาง
“อย่าห่วงเลยข้าย่อมให้ความเป็นธรรมกับเจ้าแน่นอน” เมื่อเห็นเซียนเซียนใบหน้าซีดเซียวเขาก็อดเป็นห่วงไม่ได้ จึงให้นางกลับบ้านไปเสียก่อน ดีที่มีบุรุษสามคนนี้คอยดูแลนางอยู่บ้าง คาดว่าเป็นคนบ้านเดียวกันตามกันมาตั้งรกรากที่นี่ก็ดี เขาก็ชราแล้วปกป้องนางจะไม่ไ
