“...นึกว่าพูดเล่น” ฉันจำช่วงที่กัสโทรคุยกับแม่เอลลี่ ระยะเวลาไม่ถึง 1 เดือนไม่น่าจะจัดงานแต่งทันเพราะยังไงก่อนหน้านี้ก็น่าจะถูกยกเลิกไปหมดแล้ว สรุปแล้วไม่ได้พูดเล่นกันสินะ...
“ใครพูดเล่น จริงจังทุกเรื่อง” ก็รู้ว่าจริงจังแต่ไม่นึกว่าจะขนาดนี้ไง!
“ไม่กี่วันเองนะ หนูว่าเราเลื่อน”
“ไม่เลื่อน แล้วคุณเอลลี่เขาจัดการให้แล้วเรื่องแค่นี้สบายมาก” แม่ลูกนี่เขาเข้าขากันดีมาก ๆ เลยนะ
“หนูคิดว่าพี่กัสพูดเล่นจริง ๆ นะ”
“เราไม่พูดเล่นกันครับเรื่องสำคัญ พี่อยากมีหนูเป็นเมียที่ถูกต้องทุกอย่างจนอดทนรอไม่ไหวแล้วครับ” พูดจบใบหน้าหล่อก็ยื่นเข้ามาใกล้ จูบที่ริมฝีปากบางเบา ๆ แล้วซุกหน้าลงคลอเคลียข้างต้นคอ
“พี่กัสไม่ต้องมาอ้อน นี่มันเช้าอยู่กลางคืนค่อยว่ากันสิ”
“ความจริงพี่ต้องได้ตลอด” แล้วพูดด้วยสีหน้าแววตาจริงจังด้วยนะ
“นี่แหละความจริง ยังไม่ให้หนูขอทำงานก่อน” การถูกลากมานั่งอยู่ในห้องทำงานเดียวกับเขานี
