แสงแดดอ่อนตกกระทบกับผิวกายขาวของผู้ชายที่กำลังเดินมาหาฉัน ความจริงเขาจะเข้าบ้านต่างหากไม่ได้เดินมาหาหรอกแต่ยืนดักรออยู่ยังไงก็หนีไม่พ้น ตอนนี้บังคับสายตาตัวเองยากมาก พยายามสนใจอย่างอื่นแต่ทำไม่ได้จริง ๆ
ร่างกายกำยำของผู้ชายแล้วยังเปลือยท่อนบนเห็นรอยสักชัดเจน เม็ดเหงื่อผุดตามผิวกายไหลตามกล้ามอกลงมาถึงหน้าท้อง เราสบตากันและเป็นเขาที่เมินมองไปทางอื่นอย่างไม่ใส่ใจ ทำเหมือนฉันไม่มีตัวตน
“เดี๋ยวก่อน!” สองเท้าก้าวเดินตรงปรี่เข้าไปดักหน้า ลูกน้องที่เดินตามหลังมาหันมองหน้ากันอย่างทำตัวไม่ถูก อย่างน้อยฉันก็เป็นภรรยาเจ้านายพวกเขา จะเข้ามาล็อกตัวอย่างวันแรกก็คงไม่ได้แล้วเพราะแม่เอลลี่สั่งไว้
“....” ไร้เสียงตอบกลับ กัสยกมือขึ้นดึงหูฟังไร้สายออกจากหูของตัวเองทั้งสองข้าง มืออีกข้างยกขวดน้ำขึ้นดื่มราวกับกำลังรอฟังสิ่งที่ฉันจะพูด
“ฉันจะไปซื้อของข้างนอก แล้วทีนี้ไม่มีรถพาไปหรือให้เดินลงเขา” ฉันว่าได้เด
