“สุดท้ายก็อยากซ้ำ”
เสียงหวานเอ่ยพูดแผ่วเบาดวงตากลมจ้องหน้าเขาอย่างพยายามกลั้นอารมณ์ความกลัว สองมือเล็กยกค้างดันบ่ากว้างให้ออกห่างตัว แต่ยิ่งดันกลับยิ่งเหมือนว่าอีกฝ่ายจะยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทีละนิด เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็รับรู้ถึงลมหายใจร้อนจากเขาอย่างชัดเจน ไออุ่นจากร่างกายและกลิ่นหอมเริ่มกระตุ้นบางสิ่งในร่างกายให้ตื่นตัวทีละนิด
“จะถอดได้ยัง” กัสพูดย้ำอย่างเอาแต่ใจเหมือนเขากำลังกดดันให้กลัว ซึ่งฉันก็กลัวจริง ๆ นั่นแหละ มันคือครั้งที่ 2 ในชีวิต เหตุการณ์แบบในคืนแรกมันจะเกิดขึ้นอีกรอบระหว่างเราสินะ
มือที่ดันบ่าเขาอยู่ปล่อยออกเปลี่ยนมาจับยังชายชุดเดรสของตัวเอง ถลกขึ้นสูงเรื่อย ๆ แล้วจัดการถอดมันออกจากตัววางลงบนโต๊ะทำงานตัวเดียวกันที่นั่งอยู่ ร่างเล็กมีเพียงชุดชั้นในลายลูกไม้สีครีมปกปิดร่างกายแล้วใช้แขนทั้งสองข้างยกขึ้นกอดอกปกปิดส่วนบน
“มองอะไร” ถึงตาฉันถามกลับบ้าง เพราะสายตาของเขาเอาแต่จ้องไป
