รถยนต์สามคันขับตามกันมา รถยนต์ป้ายแดงสองคันแล่นเข้ามายังลานจอดรถของคณะวิศวกรรมศาสตร์ในเวลาแปดโมงครึ่ง และเจ้าของรถก็เปิดประตูออกมาแทบจะพร้อมกัน
“คะนิ้ง?” พงศ์มีสีหน้าแปลกใจที่เห็นคะนิ้งก้าวออกมาจากรถมินิคูเปอร์ ซึ่งแน่นอนว่าราคาแพงกว่ารถของตนที่เคยโอ้อวดกับเธอไว้เกือบสามเท่า
“พงศ์มาทำอะไรที่นี่” คะนิ้งถามออกไป ทั้งที่พอจะรู้อยู่แล้ว ว่าเพราะเหตุใดพงศ์จึงมาที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ แทนที่จะเป็นคณะบริหารธุรกิจ
“ก็มาหาคะนิ้งน่ะสิ นี่รถคะนิ้งเหรอ”
“อืม แฟนเราซื้อให้น่ะ” คะนิ้งตอบได้อย่างเต็มปาก
“แฟน? นี่อย่าบอกนะว่าไอ้กระจอกที่เอาซาเล้งเก่าๆ มารับคะนิ้งวันนั้น เป็นคนซื้อรถคันนี้ให้ พงศ์ไม่อยากจะเชื่อ”
“ก็แล้วแต่เลย เราบังคับพงศ์ให้เชื่อไม่ได้อยู่แล้ว” คะนิ้งเดินผ่านหน้าพงศ์ไป ไม่สนใจว่าเขาจะเชื่อหรือไม่เชื่อ
คะนิ้งโบกมือให้ กอหญ้า ไบร์ท ยักษ์ และมาร์ช ที่นั่งรออยู่ที่โต๊ะม้าหิน แต่ยังไม่ไ
