หนิงซูเยว่ไม่หลบตาเพราะนางอยากมองเขาเต็มตาเช่นกัน นางปะติดปะต่อเรื่องราวของหยางจื่อจากเหมยเอี้ยนและซูเหวินมาได้ความว่าไทเฮาเสี่ยวเตียวไม่ได้เลี้ยงดูหยางจื่อตั้งแต่เด็ก ความสัมพันธ์ของฮ่องเต้และพระมารดาจึงไม่สนิทกันมาก ครั้นไทเฮาผลักดันหลานสาวของตัวเองให้ขึ้นเป็นฮองเฮาโดยการแอบไปสู่ขอหมั้นหมายโดยไม่ได้บอกกล่าวหยางจื่อแม้แต่น้อยยิ่งทำให้เขาไม่ชอบที่ไทเฮาเสี่ยวเตียวมาก้าวก่ายโดยไม่เคยไต่ถามสักคำ
ฟากหยางจื่อนั้นประทับใจในตัวหนิงซูเยว่มาก เขาไม่ชอบจิ้นฮวาหลานของพระมารดาเพราะเพราะนางเป็นคนจิตใจคับแคบมีนิสัยขี้อิจฉาริษยาซึ่งทั้งหมดเขารู้เห็นด้วยตัวเอง แต่เมื่อขัดพระมารดาไม่ได้ในครั้งแรกจิ้นฮวาได้เป็นฮองเฮาสมใจแต่นางก็ถูกเขาสั่งปลดแบบไม่ไว้หน้าและส่งไปอยู่ตำหนักเย็น
“เจ้าแตกต่างจากผู้หญิงทุกคนในวังหลัง เจ้าเหมือนของขวัญที่เราไม่คิดอยากได้แต่หยิบขึ้นมากลับถูกใจจนวางไม่ลง และหวงจนห้ามใครคิดแตะต้อง
