สนมชายาทุกคนต่างหนาวๆ ร้อนๆ เพราะต่างมีเรื่องลับซุกซ่อนอยู่ ไทเฮาเสี่ยวเตียวเห็นว่าหยางจื่อไม่คัดค้านจึงให้ขันทีเริ่มการตรวจค้นจากตำหนักเหลียนฮวาเป็นที่แรก ขณะที่หยางจื่อกลับไปฟังข่าวที่ตำหนักใหญ่เพราะมีข้อราชการที่สำคัญรอให้ตัดสินใจ ที่เหลือจึงมีแค่เหล่าสนมชายาระดับสูงที่อยู่เป็นพยานในการตรวจค้น
ตำหนักเหลียนฮวาหลังเล็กตรวจไม่นานก็พบว่ามียันต์สาปแช่งปรากฏอยู่
“ทูลไทเฮากระหม่อมตรวจพบยันต์สาปแช่งที่ใต้เตียงนอนของเจาฉางจ้ายพ่ะย่ะค่ะ” ไทเฮาเสี่ยวเตียวมองด้วยสีหน้ารังเกียจ ไม่คิดจะแตะต้องแล้วหันไปถามหนิงซูเยว่ที่ยืนมองด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“เจ้าคิดเห็นเป็นอย่างไรฮองเฮา”
“หม่อมฉันคิดว่าคนที่ทำเรื่องนี้ช่างต่ำช้านักเพคะ”
“ใช่ เราก็คิดแบบนั้น เพราะฉะนั้นต้องหาตัวคนทำเรื่องนี้มาให้ได้”
จากนั้นการตรวจค้นครั้งใหญ่ก็เริ่มขึ้นทุกตำหนัก ไทเฮาสั่งให้ตรวจค้นทุกตำหนักไม่เว้นแม้แต่ตำหนักเฟยเฟิงของหนิงซูเ
