“ทำไมฝ่าบาทถึงคิดว่าเป็นเสือตัวเมียเพคะ”
“ก็เสือที่เจ้าบอกว่าไล่ล่าเราในความฝัน พอเราลองคิดดูมันอาจกำลังโกรธคู่ของมันก็ได้”
“ฝ่าบาทจะบอกว่าเสือมันกำลังหวงคู่... หรือฝ่าบาทคิดว่าเสือในความฝันของหม่อมฉันอาจเป็นสนมหรือชายาที่กำลังหึงหวงพระองค์ เสวียอวี้เจินหรือเพคะ”
ดวงตาของหยางจื่อช่างลุ่มลึกมองหาความคิดที่ซ่อนอยู่ได้ยากนัก แบบนี้สิถึงเป็นผู้ปกครองอาณาเขตอันกว้างใหญ่ไว้ใต้ฝ่ามือได้ ถ้าเขาอ่านออกง่ายก็คงไม่สามารบริหารกิจการงานเมืองที่มีนกแร้งรุมทึ้งผลประโยชน์อยู่มากมาย
“ใครบอกเจ้าว่าเราคิดว่าเสือตัวนั้นเป็นเสวียอวี้เจิน”
“ถ้าเช่นนั้นเป็นใครล่ะเพคะ คงไม่ได้หมายถึงหม่อมฉันนะเพคะ”
“เจ้าคิดว่าใช่เจ้าหรือไม่ แต่ตอนนี้อย่าคิดเรื่องฝันร้ายนั้นเลย ตอนนี้เราอยู่กับเจ้า เราจะทำให้เจ้าหายหวาดกลัวจากฝันร้าย เปลี่ยนเสือตัวนั้นให้กลายเป็นแมวเซาร้องครางใต้ร่างเรา”
นางกำลังถูกเขาย้อนศรใช่หรือไม่ หยางจ
