เมื่ออยู่ตามลำพังนางแทบไม่หลงเหลือความเป็นฮองเฮาที่แสนเจ้าเล่ห์ หากแต่เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่มีความสุขกับธรรมชาติคนหนึ่งแล้วอยากชวนพวกพ้องให้มาดูดาว
“ฮองเฮาระวังตกจากแท่นหินนะเพคะ” เหมยเอี้ยนมองอย่างเป็นห่วง
“ข้าไม่ตกไปหรอก นี่พวกเจ้าเห็นกลุ่มดาวนายพรานหรือยัง”
เหล่านางกำนัลมองขึ้นไปตามการชี้ชวนของหนิงซูเยว่แล้วต่างยิ้มเหยๆ มองหน้ากัน “ดาวก็เหมือนกันทุกดวงเลยเพคะ พวกหม่อมฉันแยกไม่ออก”
“ไม่เหมือนกันสักหน่อย มานี่ข้าจะสอนเจ้าดู พวกเจ้ามองหาดาวที่มีแสงประกายออกมามากที่สุดแล้วมองหารูปทรงของดวงดาวที่อยู่รอบๆ ทางนั้นคือทิศเหนือใช่หรือไม่ เจ้าหันหน้าไปทางนั้นแล้วทีนี้ทางขวามือของเจ้าก็จะเป็นทิศตะวันออก กลุ่มดาวจะเคลื่อนที่จากทางขวามือไปทางซ้ายมือทีนี้พวกเจ้าก็ลองสังเกตดูดีๆ สิว่าเจ้าเห็นเป็นรูปร่างอะไร”
หนิงซูเยว่ร้องถามแต่เสียงด้านหลังที่เมื่อครู่ยังอื้ออึงต่างเงียบกริบ ดวงตาหงส์เบิกกว้างนิดๆ
