Chapter seventy one//
ANDY’S POV’S
Pagkahatid namin kay Brenda deretso kaagad kmi ni kuya Ken sa mansyon, ang sarap sa tenga, may literal na akong kuya, natatawag na kuya
Ang gaan sa pakiramdam, sobra, hindi parin ako makapaniwala until now pero ang saya saya ko, kanina pa kami nagtatawanan ni kuya Ken
Para akong nawawalang tuta at biglang nakahanap ng kalinga, ng amo, yung ganung pakiramdam, komportable, kase alam komay magtatanggol na sa akin, may taong may pake na sa akin, at may taong makakasangga ko kahit anong mangyare
“kuya sa tingin mo, sinadya ba to o nagkataon lang?” tanong ko kay kuya Ken habang nasa sasakyan pa kami, malapit na kami sa mansyon
“sa tingin ko sindya, wala namang dokumentong peke ang hindi sinadya diba?” may point sya dun “ ingat ka bago mo sabihin mga nalal
