KABANATA 12:

1530 Words

KABANATA 12: SINUBUKAN KONG IWASANG TINGNAN SI Rufert habang nagkaklase siya, pero kahit ano naman ang pag-iwas ko, madalas ko naman siyang nakikitang nakatingin sa akin. Kasasabi niya lang na huwag akong titingin sa kaniya kung paano siya ako tumingin noong nakaraan pero siya naman itong panay ang tingin sa akin na para bang binabantayan ako. Plano ko talagang huwag siyang kibuin ngayong klase niya, kikibo lang ako kapag kailangan o kaya ay tinawag niya ako for recitation. The rest, bahala na siya. Hindi sa dahil gusto ko nang sumuko, kundi dahil gusto ko namang makapagpahinga sa kaiisip sa kaniya. Mahal ko siya pero hindi sa lahat ng oras ako ang maghahabol. Kung minsan kailangan ko ring magpabebe para naman kahit papaano, baka siya na ang mangulit sa akin. Masama pa rin kasi talaga a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD