Chapter 17
"Bwisit talagang lalake to. Napakahalay. Dito pa talaga napiling mag-date? At ano raw? Ipagluto ko raw siya ng adobong manok? Ang lakas lakas ng trip ng isang yun. Nakakainis"
Panay ang pag-rarant ni Thalia habang naglalakad siya sa hall way ng hotel na pagmamay-ari ni Harley Hoffman.
Wala siyang masabi sa hotel na iyon kundi ang salitang karangyaan. Pang-mayayaman na nilalang lang ang lugar na iyon. Panigurado mahal ang presyo ng isang gabi sa bawat kwarto roon.
Pangarap pa naman niyang dalhin ang nanay niya sa mga hotel para makaranas naman ito ng masarap na tulog. Pero pag-iipunan muna niya ang mga ganoong bagay. Mas mahalaga kasi ang pagpapagamot nito.
Mag-isa lamang siyang naglalakad sa carpeted na sahig. Hawak hawak na niya ang master key card na ibinigay sakanya ng
