Chapter 27
M A L Z I A
"Ma'am nandito na ho tayo.."batid ni Jan.
Ilang oras akong nakatulala sa kawalan at walang ginagawa kung hindi pagmasdan lang ang mga lugar na aming dinadaanan.
I feel very numb and lost this time. Gusto ko munang mapag-isa at mawala sa mundo kahit ilang saglit lang.
Napabangon na lamang ako at bago bumaba ay kinausap ko si Jan.
"Jan, promise me you will not tell to anyone where I am, gusto ko lang mapag isa." Saad ko at pawang nag dadalawang isip ito kaya agad muli akong nagsalita.
"Just tell them nagpababa ako sa Weber street. Don't worry I take responsibility about this...kailangan ko munang magpahinga at mapag-isa." Saad ko at biglang nag crack ang boses ko at tumulo ang luha ko habang nagmamakaawa ako sakaniya na hanggat maari ay wala siyang pagsasabi
