ปั้ง!!
“ฮือ ฮือ ฮือ”
เกลร้องไห้แทบจะขาดใจ เมื่อรู้ว่าภูภูมิกำลังจะหมั้นพรุ่งนี้แล้ว สถานะเด็กเลี้ยงก็คือเด็กเลี้ยง เธอไม่ควรคิดเกินเลยกับเขาตั้งแต่แรก
“ฮึก ฮือ ฮือ”
เธอร้องไห้อยู่นาน จนไม่รู้ด้วยซ้ำว่านานแค่ไหน
ครืด ครืด
(เกลแกอยู่ไหน แกโอเคป่าว)
“ทิชาฉันไม่โอเค ฮือ ฮือ ฉันรักเขา ฮือ ฮือ”
(ตอนนี้แกอยู่ไหนฉันจะไปหา พริ้มพลอยกลับไปแล้ว)
“ฉันอยู่ห้องน้ำ ฮึก ฮึก ฮึก”
ทิชารีบมาหาเกลในห้องน้ำ และรีบกอดเพื่อนรักทันที
“ร้องเลยเกลฉันจะร้องเป็นเพื่อนแกเอง ฮือ ฮือ ร้องให้พอแล้วลืมเขาซะนะ ”
ทิชาก็ร้องไปกับเพื่อนรักด้วย
“ทิชาฉันเจ็บ ฉันรักเขาไปแล้ว ฮึก ฮึก ฮึก”
ตอนนี้มันบีบรัดจนแน่นไปหมด แค่สถานะเด็กเลี้ยงจะไต่เต้ามาเป็นตัวจริงก็ว่ายากแล้ว นี่เขายังกำลังจะหมั้นกันอีก เด็กเลี้ยงอย่างเธอคงหมดหวังแล้ว
“หมดสัญญาวันนี้แล้วนะเกล เก็บของกลับบ้านเรานะ อย่าอยู่นานให้ใจเจ็บอีกเลย รักเขาได้แต่เราต้
