และเขาก็ชี้ไปที่ปากหยักได้รูป สีแดงปนคล้ำแลดูสุขภาพดีน่าจูบนั้น
“บ้าเหรอคะ เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย”
ฉันรีบเบือนหน้าหนี แค่คิดว่าเราต้องจูบกับ
ใจฉันก็เต้นตึกตัก ไม่คิดว่าจะได้กลับมาจูบกันอีกครั้ง
“นะครับ พี่ขับรถมาตั้งไกล นะเกล ได้ไหม”
คนอะไรอ้อนเป็นบ้าเลย ฉันมองหน้าหล่ออย่างพิจารณา ว่าจะยอมเขาดีไหม ถกเถียงกับตัวเองอยู่พักนึง ก่อนจะโน้มหน้าเข้าไปแล้วจูบพี่ภูมิเอง
จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ
ไม่ใช่แค่ฉันจูบเขา แต่มือหนากดหัวเล็กไว้ แล้วเขาก็เป็นฝ่ายรุกจูบฉันเองอย่างหนักหน่วงและดูดดื่ม จนฉันแทบขาดอากาศหายใจ
“อื้ม”
เขายอมถอนจูบเพราะฉันกำลังจะขาดอากาศหายใจ นิ้วเรียวยาวเช็ดคราบน้ำลายให้ฉัน ก่อนจะเช็ดให้ตัวเอง เขาจ้องหน้าสวยอีกครั้งไม่วางตา และไล่ต่ำไปที่ปากอวบอิ่มชมพูระเรื่อ
“พี่อยากทำมากกว่าจูบจัง”
ภูภูมิพูดพร้อมกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่
“ไม่ได้ค่ะแค่จูบก็มากพอแล้ว เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันซั
