When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“คุณเขตต์ใจร้ายที่สุด... ทำไมต้องรังแกลูกสาวของวิไล ทำไมต้องปล้ำยัยฟาง” นางวิไลเข้าไปโอบกอดลูกสาว ด้วยยังไม่รู้ว่าต้นสายปลายเหตุนั้นมีความเป็นมาอย่างไร “เอ่อ... คือว่าผมไม่ได้ปล้ำครับ ผมกับฟางข้าวเรารักกัน” ถึงเวลาที่พ่อเลี้ยงต้องบอกความจริงกับทุกคน “ฮ้า... อะไรนะ นี่เอ็งกับหนูฟางข้าวไปรักกันตอนไหนวะ” นายบัญชาทำท่าตกใจ “ก็ผมแอบย่องเข้าห้องนอนของน้องฟางแทบทุกคืน” “อร๊าย... พ่อเลี้ยงทำไมหื่นแบบนี้” นมช้อยยกมือขึ้นทาบอกด้วยความตกใจ “ที่พ่อเลี้ยงพูด จริงหรือเปล่ายัยฟาง... แล้วหนูรักพ่อเลี้ยงหรือเปล่า” “รักค่ะ... ” คนที่หลงเสน่ห์และลีลารักสุดเร่าร้อนของพ่อเลี้ยงพยักหน้าอายๆ หญิงสาวตอบโดยไม่ต้องคิด “อ้าว... ถ้าอย่างนั้นก็ถือว่าเป็นข่าวดีน่ะสิ เพราะว่าวันนี้ฉันได้สะใภ้และได้หลานมาพร้อมกันเลย” เสียงของนายบัญชาออกอาการตื่นเต้นดีใจ เขตต์ตะวันเห็นเข้าจึงรีบเสริม เมื่อสถานการณ์ร้ายๆ กำลัง