หลังจากตระกูลฟู่กลับไป ตระกูลฮันก็หารือเครียดทันที
“เจ้าเผลอหลุดปากที่ใดหรือไม่ แม้แต่ยามเมามายก็นับ วันนี้ดูอดีตสามีเจ้าเอาแต่ซักถามเรื่องก่อนแต่งงาน”
ฮันซื่อฝูถามบุตรสาว แต่ทว่านางกลับส่ายหน้าอย่างเดียวเท่านั้น เรื่องที่อัปยศต่อชีวิตเช่นนั้น นางจะหลุดปากได้อย่างไร แค่เป็นอนุตระกูลฟู่ยังไม่พออีกรึ
“ข้าไม่เคยหลุดปากแม้แต่น้อย ท่านพ่อกับท่านแม่เถอะ ปิดปากคนในจวนสนิทแน่หรือเจ้าคะ” นางกังวลแต่คนในจวนเท่านั้น หากจะหลุดปากก็มีทางเดียวก็คือคนในจวนตระกูลฮันเท่านั้น
“ข้ากำชับสาวใช้ดีแล้ว หากผู้ใดกล้าพูดเรื่องนี้ข้าจะขายออกไปให้หมด พวกนางกลัวอดกันจึงไม่กล้า”
“หากเช่นนั้น นอกจากเด็กชายผู้นั้น สิ่งอื่นก็ไม่น่าสงสัยอะไร”
“เด็กชายคนไหน”
ฮันซู่จิ่นหลุดปากเรื่องนี้ออกมาทำให้สองสามีภรรยาตระกูลฮันมองหน้าอย่างคาดคั้น
“ก็แค่เด็กเท่านั้นเจ้าค่ะ เขาคงจะตายไปตั้งแต่ในป่าที่พวกท่านบังคับข้าให้ทิ้งเข
