เมื่อผมวางสายจากเพื่อนสนิทที่โทรมาเล่าถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับน้องก๊อป ผมทรุดลงนั่งกับพื้นด้วยความตกใจ หลังจากที่ผมเพิ่งลงจากเครื่องเตรียมตัวจะกลับบ้าน เมื่อผมได้สติจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปที่โรงพยาบาลทันที
ความเร็วของรถยนต์แล่นถึง 180 กิโลเมตรต่อชั่วโมงเพื่อที่จะไปให้ถึงคนเจ็บให้เร็วที่สุด ขณะที่หัวใจของผมไปรอที่ข้างเตียงน้องก๊อปแล้ว ทันทีที่ถึงโรงพยาบาลก็รีบติดต่อสอบถามพยาบาลที่เคาน์เตอร์เพื่อไปหาคนเจ็บด้วยความรีบร้อน เมื่อผมวิ่งมาถึงหน้าห้องพิเศษผมค่อยๆ เปิดประตูห้องพิเศษเข้าไปก็ได้พบกับคุณท่าน คุณระวีพ่อแม่ของน้องก๊อปและเชนเพื่อนสนิทของผมที่ยืนเศร้าอยู่ข้างเตียง
ผมเดินเข้าไปที่เตียงคนเจ็บ น้องก๊อปคนรักของผมยังนอนไม่ได้สติ หลับตาแทบไม่สนิท คิ้วขมวดเป็นจังหวะเหมือนกำลังฝันร้ายกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ ผมยกมือไหว้สวัสดีคนทั้งสองด้วยความนอบน้อม ก่อนที่คุณจักรจะเดินเลี่ยงให้ผมได้เข้าถึงตัวคนเ
