วันนี้ก็เป็นอีกวันหนึ่งที่คนตัวใหญ่อย่างพี่เมฆคอยอยู่เคียงข้างคอยปกป้องดูแลผมเป็นพิเศษ
จากเหตุการณ์วันนั้นเกือบจะ 2 อาทิตย์แล้ว ที่เราสองคนจะไปไหนมาไหนด้วยกันคอยอยู่ข้างๆ กันอยู่ตลอด แม้แต่ช่วงเวลาพักเที่ยง พี่เขาก็ยังโทรมาถามไถ่ดูแลผมทางโทรศัพท์ อย่างน้อยก็ทำให้ผมรู้สึกอุ่นใจในความปลอดภัยมากกว่าเมื่อก่อน หนำซ้ำยังมีไอ้เก่งและไอ้แว่นคอยเป็นบอดี้การ์ดจำเป็นให้ที่โรงเรียน ถึงขั้นยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม อะไรจะขาดนั้นวะเห้ย...
แต่ก็นับว่าเป็นผลดีกับตัวผมมากเพราะไอ้เจไม่เคยมายุ่งกับผมอีกเลยตั้งแต่วันนั้น มันเองก็ไม่ไปโรงเรียนอยู่สามสี่วันจนผมคิดว่ามันคงเครียดแล้วหนีไปอยู่ที่อื่น สิ่งที่ผมคิดมันไม่ใช่เลยเพราะบางวันที่ผมเข้าห้องน้ำก็จะได้ไอ้เก่งกับไอ้แว่นเฝ้าหน้าห้องน้ำให้ โดยไม่รู้เลยว่าไอ้เจมันแอบในห้องน้ำรอผมอยู่ก่อนแล้ว ผมเกือบเสียท่ามันเหมือนกันด้วยความที่ผมมีบอดี้การ์ดดีจึงปลอดภัยมาได้ทุ
