ธาม...
แม่งวันนี้ทำไมผมรู้สึกใจคอไม่ดีแปลกๆ มันเป็นแบบนี้ตั้งแต่ก่อนจะออกจากบ้านแล้วปกติผมไม่เคยมีอาการแบบนี้เลยนะ ผมรู้สึกเป็นห่วงพะพายอย่างบอกไม่ถูกผมหยิบมือถือโทรหาพะพายแต่โทรไปพะพายก็ไม่รับ ผมก็เลยโทรเข้าบ้านป้าภารับสายบอกพะพายไปที่บ้านของเธอยังไม่กลับแต่เดี๋ยวจะไปตามให้ ผมใจคอไม่ดีเลยหรือพะพายจะเป็นลมวะ ผมคิดไปทุกสิ่งอย่าง
"มึงเป็นอะไรไอ้ธามดูหน้าเครียดๆ"
"กูเป็นเชี่ยไรไม่รู้วันนี้กูรู้สึกไม่ค่อยดีเท่าไหร่กูโทรหาพะพายก็ไม่รับสายอีก"
"มึงคิดมากไปหรือเปล่าวะหรืออาการแพ้ท้องกำเริบอีกวะ"
"ไม่รู้ว่ะแต่ตอนนี้กูใจคอไม่ดี"
ครืดดด ครืดดด ครืดดดด
สายเรียกเข้า....เมียจ๋า พะพายโทรมาพอดีผมรีบกดรับทันทีด้วยความเป็นห่วง
"พาย..."
"พี่ธาม ฮืออ ฮือออ พี่ธามพี่อยู่ไหนคะ"
"พายร้องไห้ทำไมแล้วนี่เกิดอะไรขึ้นพี่โทรหาตั้งหลายสายทำไมไม่รับสาย" ผมถามอย่างร้อนรน
"พายออกมาข้างนอกแล้วเกิดเรื่องขึ้นตอนน
