สามวันถัดมา
"วันนี้วันศุกร์ คริสตินมารับ" อันนาพึมพำในขณะที่ใบหน้าสวยคลี่ยิ้มออกมา ฟรานซิสชำเลืองมองเพื่อนสนิทด้วยความรู้สึกแปลกใจ
"แค่บอดี้การ์ดมารับมันจะต้องดีใจขนาดนั้นเลยหรอวะ?" ชายหนุ่มพูดกระแนะกระแหนค่อนไปทางหยอกล้อเสียมากกว่า
"ก็คนมันดีใจ แกไม่เข้าใจหรอก" หญิงสาวทำท่าแยกเขี้ยวตอบกลับ
"ตกลงพอจะบอกฉันได้หรือเปล่า ว่าแกกับบอดี้การ์ดหล่อล่ำคนนี้มันยังไงกันแน่ ฉันเห็นแกเอาแต่พูดถึงเขาแล้วก็เอาแต่เฝ้ารอว่าเมื่อไหร่เขาจะกลับมา"
"ถ้าฉันบอกว่าฉันชอบเขา แกจะเชื่อหรือเปล่า?" อันนาแกล้งทำเป็นหยั่งเชิงถาม
"โห! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่าคนอย่างคุณหนูอันนาจะตาต่ำไปชอบบอดี้การ์ด"
"นี่! อย่ามาพูดคำนี้นะ ใช้อะไรมาเป็นบรรทัดฐานในการที่บอกว่าใครสูงใครต่ำยะ?"
"ก็ตรงที่แกเป็นคุณหนูลูกสาวมาเฟียกับบอดี้การ์ดที่เป็นลูกน้องไง ไม่เห็นจะต้องถามอะไรให้มันซับซ้อนเลย"
"นั่นมันก็แค่สถานะ แต่ว่าจิตใจของคร
