คฤหาสน์อันเดรส
รถยนต์คันหรูขับเข้ามาจอดเทียบหน้าบ้านในช่วงเวลาสามทุ่มตรง คริสตินเปิดประตูลงจากรถและเดินอ้อมมาฝั่งที่อันนานั่งอยู่ ชายหนุ่มเปิดประตูรถออกก็เห็นว่าหญิงสาวเอนหลังอยู่บนเบาะนุ่มพร้อมทั้งหลับตาพริ้มท่าทางสบายใจ
"ทำไมกลับมาเร็วจังวะ?" แฟรงค์เอ่ยขึ้นและเดินตรงเข้ามาหา
"ก็คุณหนูน่ะสิ ดื่มไวน์ไปไม่กี่แก้วก็เมาซะแล้ว"
"หึ! อาการน่าจะเมาค้างตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงตอนนี้ล่ะมั้ง" บอดี้การ์ดหนุ่มส่ายหน้าด้วยแววตาเอ็นดู
"เมื่อคืนคุณหนูเมาขนาดนั้นเลยหรอ?"
"ก็เมามากจนกูต้องอุ้มขึ้นห้องเหมือนกันนั่นแหละ วันนี้เวรมึงอุ้มขึ้นห้องบ้างละ"
"แล้วนายใหญ่กลับมาหรือยัง?"
"คืนนี้ไม่น่าจะกลับเหมือนเดิมนั่นแหละ กูไปละ" แฟรงค์พูดจบแล้วจึงหมุนตัวกลับไปนั่งประจำที่ของตน
"บ้าจริง!" คริสตินสบถเสียงเบา เขาโน้มกายลงเล็กน้อยและช้อนร่างบางขึ้นมาไว้ในอ้อมแขน จากนั้นจึงอุ้มเด็กสาวขี้เมาขึ้นไปยังห้องนอนขอ
