บทที่ 50 ยอมแล้ว

1215 Words

"เมื่อกี้กูไม่ได้ฟังผิดไปใช่มั้ย...มึงเรียกพี่เจ้าขาว่าเมีย" ธีโอช็อก "เออ เจ้าขาเป็นเมียกู" ไม่พูดออสตินยังโอบไปที่เอวคอดเล็กของเจ้าขา "ตั้งแต่เมื่อไหร่วะ ทำไมพวกูไม่รู้เลย" เจ้าของงานวันเกิดสงสัยบ้าง "ตั้งแต่ตอนไปแข่งรถกับไอ้เหี้ยเต" "อย่างนี้ก็ก่อนคบกับขวัญข้าวอีกน่ะสิ" "อืม กูเหี้ยเองแหละ ตอนคบข้าวกูก็ยังมีเจ้าขาอยู่" "ทำไมมึงดูไม่ตกใจเลยวะ" ธีโธถาม ฮันเตอร์เป็นคนเดียวที่ยังกระดกเหล้าเข้าปากเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น "กูรู้นานแล้ว" "ไอ้เหี้ยแล้วแม่งไม่บอกพวกกูสักคำ" "บอกทำเหี้ยอะไร เรื่องส่วนตัวของเพื่อน" คล้อยหลังเจโรมพาน้ำขิงกลับไป บรรยากาศก็กลับมาเฮฮาเหมือนเดิม หนึ่งชั่วโมงผ่านไป... "อึ่กๆๆ" "อย่าดื่มเยอะ มันหวานก็จริงแต่เมาง่าย" เอ่ยกระซิบเตือนคนพี่ที่ดื่มเหล้าบ๊วยไม่หยุด "อย่ามายุ่ง" "โกรธอะไรกูอีก" "ไม่ได้โกรธ แต่ไม่อยากเห็นหน้า ไปไกลๆ เลย ชิ่วๆๆ" เจ้าขาโบกมือไล่ "ก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD