ห้าปีก่อน เขายังเงอะงะเหมือนเด็กหัดเดิน หวาดกลัวและอ่อนโยนกว่าครั้งนี้เป็นไหนๆ หากแต่ความต่างที่สัมผัสได้อย่างแจ่มชัด มิใช่จะรังเกียจเดียดฉันท์ ตรงข้ามกัน มันกลับช่วยเร้าความรู้สึกและไฟปรารถนาใต้จิตสำนึกให้พลุ่งพล่านขึ้นอย่างน่ากลัว
“คุณเล็กคะ คุณเล็ก…” เธอกระซิบร้องเรียกชื่อของเขาอยู่อย่างนั้น ขณะเขายังคงเล้าโลมเธอด้วยกลยุทธ์ใหม่ๆที่เธอยังไม่เคยพบเจอมาก่อน เพราะขณะที่เขาใช้ริมฝีปากร่ายไล้ไปตามเรือนกายของหญิงสาว ผ่านเสื้อผ้าอาภรณ์ของเธอไป ฝ่ามือใหญ่กลับซุกซนจนน่าขนลุก ล้วงผ่านเข้าไปในขอบกางเกงขาสั้นสวย ทักทายกับความอวบอิ่มของหญิงสาวอย่างร้ายกาจ
เขาทำให้เธอผวาสุดตัวซ้ำแล้วซ้ำเล่า เขาไม่สนใจเลยแม้แต่น้อย หากกลับชอบใจจนเร่งซุกซนไม่หยุด แม้เสียงสะอื้นในลำคอของเธอจะกลั้วขึ้นราวกับสั่นพร่า ผสานผสมอย่างกลมกลืนกับการพร่ำคร่ำครวญพรรณนาอย่างพึงพอใจของชายหนุ่ม
คุณเล็กของเธอ เลื่อนศีรษะขึ้นไปหยุดอ
