“นานรึยัง”
คำถามสั้นๆแต่เรียบง่าย ทำให้เจ้าลูกชายถึงกับขมวดคิ้ว เงยหน้ามองบิดา
“อะไรครับ”
“ก็กับแม่หนูนั่นน่ะ”
ลูกชายตัวดีถึงกับยิ้มเฝื่อน
“ตั้งแต่ก่อนไปนอกครับ”
“แกนี่มันร้ายจริงๆนะเจ้าเล็ก”
หากจะชมว่าร้ายเหมือนพ่อก็ไม่ผิด
“แต่คุณพ่อครับ เรื่องพี่ใหญ่ มันยังไงกันหรือครับ”
บิดานิ่วหน้า
“ไม่รู้สิ แกก็ลองไปถามพี่ชายของแกดูเอาก็แล้วกัน แต่ถ้าเรื่องแต่งงาน พ่อขอแนะนำให้แกเลือกผู้หญิงที่ไร้พิษสงที่สุด หรือไม่ก็ต้องคนที่เราสามารถตกลงผลประโยชน์ร่วมกันได้ คำเตือนก็คือ อย่าได้เลือกคนที่ฉลาดเป็นกรดอย่างแม่แก เข้าใจที่พ่อพูดไหม”
ชายหนุ่มกระพริบตาปริบๆ มองบิดาด้วยความไม่เข้าใจในตอนแรก หากพอบิดาขยิบตาให้แล้วเดินออกจากห้องไป พอได้ยินเสียงประตูปิด เขาถึงรับรู้ความหมายนั้น
“หมายความว่าต้องเลือกผู้หญิงที่จะไม่เข้ามายุ่งเรื่องส่วนตัวของเราได้อย่างนั้นเหรอ”
คราวนี้เขาก็ยิ้มอย่างมีความหวัง แต่
