“ที่ฉันทำแบบนี้ เพราะไม่อยากให้แกเสียใจภายหลัง แกอย่าชอบผู้หญิงคนนั้นเลยนะ” เขาลากเพื่อนรักเข้ามาในห้อง ทิ้งไว้บนโซฟาตัวยาว จากนั้น ประตูห้องพักสุดหรูของเขาก็ปิดสนิท
วิศรุตถือคีย์การ์ดที่ฉกมาจากกระเป๋าเสื้อของเพื่อนไว้แน่นมือ เขากำลังจะใช้งานมันในไม่ช้า เพราะเขาไม่คิดจะเคาะประตูเลยด้วยซ้ำ เขาอยากจะเห็นสีหน้าของเธอเวลาที่ได้เห็นเขาปรากฏตัวในห้อง เป็นเขาเองไงล่ะ ผู้ชายคนแรกของเธอ แทนที่จะเป็นเจ้านายผู้อ่อนต่อโลกของเธอ
“อาราดา ขอโทษด้วย ที่ฉันมันไม่ใช่สุภาพบุรุษเหมือนอย่างเจ้านายของเธอ เธอซวยแล้วละ ที่เจอคนเลวอย่างฉันเข้า”
เขาย่างสามขุม ก้าวเข้าไปในห้องซึ่งถูกออกแบบเหมือนกับห้องของเขาเป๊ะ เขาเหยียบย่างราวกับแมวขโมย ห้องรับแขกนั้นว่างเปล่าไม่มีใคร เดินไปเปิดประตูห้องนอนแรก ก็ร้างไร้เช่นเดียวกัน ความหวังของเขาอยู่ที่ห้องนอนที่สอง หัวใจเขาเต้นผิดจังหวะ เมื่อผลักบานประตูเบาๆ แล้วก็ได้เห็นว่า
