บทที่18 ‘หวั่นไหว’

1755 Words

@JN CONDOMINIUM ร่างหนาที่นั่งอยู่บนโซฟาข้างนอกห้องกระตุกยิ้มขึ้นเป็นรอยยิ้มพึงพอใจเมื่อนึกภาพของร่างบางที่อยู่ในห้องกำลังกุลีกุจอลุกออกจากเตียงในเวลาที่เขากำหนดอย่างยากลำบาก เขาวางโทรศัพท์ไว้ข้างๆ ตัวเอง แล้วหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวีดูอย่างใจเย็นเพื่อคั่นเวลารอเจนีนออกมา จริงๆ แล้วเขาไม่ได้อยากจะกลั่นแกล้งหรือวางอำนาจกับร่างบางที่อยู่ในห้องเท่าไหร่นัก เพราะเท่าที่ผ่านมามันทำให้เขาดูภาพออกว่าเธอไม่ได้ชอบมัน แต่คนดื้อรั้นอย่างเจนีนบางทีก็เลี่ยงไม่ได้ ใช่ เขาเแค่เป็นห่วงสุขภาพของเธอไม่อยากให้เธอปวดท้องถ้าไม่รีบทานข้าวเช้า ซึ่งเขาไม่ชอบเวลาเห็นสีหน้าเจ็บปวดของเจนีน ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม มันทำให้เขาหงุดหงิด เขาถึงต้องเด็ดขาดกับเธอไง เวลาผ่านไปแผ่นดินนั่งดูทีวีสลับกับมองบานประตูห้องที่ยังไม่เห็นร่างบางของเจนีนออกมาสักทีด้วยสายตาเรียบนิ่ง แต่หากในใจกลับไม่ได้นิ่งตามเลยสักนิด เขารู้สึกกระวน

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD