Special #1
-หนึ่งเดือนต่อมา-
“คุณไพรินแวะทานอะไรก่อนมั้ยครับ” คนขับรถหันมาถามด้วยน้ำเสียงนอบน้อม “นายบอกว่าถ้าคุณไพรินหิวแวะทานก่อนได้เลยนะครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ รินไม่ค่อยหิวเท่าไหร่” ไพรินยิ้มกว้างก่อนจะเอาตัวพิงเบาะอย่างเหนื่อยๆ “เฮียพีทประชุมที่บริษัทหรอคะ”
“ครับ”
หญิงสาวพยักหน้าก่อนจะยกมือถือขึ้นมาเล่นไปพลางๆ
-ผ่านไปสักพัก-
แกร๊ก!
ไพรินเปิดประตูเข้ามาด้วยสีหน้าสดใส ก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นหญิงสาวคนหนึ่ง นั่งอยู่ตรงโซฟากลางห้องทำงานของพีท
“อ่อ ขอโทษค่ะ หมิวเข้าห้องผิดรึป่าวคะ?”
ไพรินทำหน้างงเล็กน้อยก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า “มาพบคุณภาริชรึป่าวคะ”
“ค่ะ” หญิงสาวพยักหน้าพร้อมกับยิ้มกว้างให้อย่างเป็นมิตร
“งั้นไม่ผิดหรอกค่ะ รอสักครู่นะคะ เฮียพีทติดประชุมอยู่”
“ค่ะ ไม่เป็นไรเลยค่ะ หมิวผิดเองที่นัดกะทันหัน”
ไพรินยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งตรงโซฟาฝั่งตรงข้ามพร้อมกับหยิบชีทเรีย
