BAD LOVE #29
พีทมองคนตรงหน้าด้วยแววตาเจ็บปวดพร้อมกับเบือนหน้าหนีก่อนที่น้ำตาจะไหลลงมาช้า “เฮียทำรินเจ็บมากเลยใช่มั้ย รินเลยอยากจะไปจากเฮียขนาดนี้”
“...”
“ขอโทษนะ ขอโทษนะครับ” พีทหันมาฝืนยิ้มให้หญิงสาวก่อนจะยกมือขึ้นมาปาดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน “ไม่เอา ไม่ร้องแล้ว” ก่อนจะดึงหญิงสาวเข้ามากอดไว้แน่น
ไพรินยืนนิ่งยอมให้คนตรงหน้ากอดพร้อมกับน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด
“เฮียไม่บังคับรินแล้ว” พีทลูบหัวหญิงสาวพร้อมกับผละอ้อมกอดออก “ถ้ารินมีความสุข...เฮียโอเค”
“ริน...” ไพรินสะอื้นหนักขึ้นพร้อมกับก้มหลบสายตาคนตรงหน้า
พีทยิ้มเศร้าก่อนจะเดินเข้าไปใกล้หญิงสาวพร้อมกับรั้งตัวเข้ามาจูบขมับเบาๆ ก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินไปที่รถแล้วขับออกไปอย่างรวดเร็ว
“ฮึก ฮื้ออ” ไพรินทรุดตัวลงบนพื้นอย่างหมดแรงพร้อมกับปล่อยโฮออกมากอย่างเจ็บปวด
-วันต่อมา-
วายุมองลูกสาวที่เดินหน้านิ่งเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้านิ่งๆ “ริน มานี่หน่อยลู
