BAD LOVE #7
“ริน” พีทเอื้อมมือไปแตะหน้าผากหญิงสาวที่นั่งเงียบมาตลอดทาง
“คะ” ไพรินเอี้ยวตัวหลบด้วยสีหน้านิ่งๆ
“ปวดหัวหรือโกรธอะไรเฮีย” พีทถามขึ้นอย่างสงสัย
“ปวดหัวค่ะ” ไพรินพูดเสียงนิ่ง “รินขอตัวก่อนนะคะ” ก่อนจะเปิดประตูแล้วเดินเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็ว
“ริน เดี๋ยวก่อน” พีทเดินเปิดประตูลงจากรถเดินตามหญิงสาวไป แต่ก็มีสายโทรเข้ามาซะก่อน
ครืดด ครืดด
ติ๊ดด!
“เออ” พีทพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
(เป็นไรวะ) ปลายสายถามขึ้นอย่างสงสัย
“ไม่มีไร” พีทตอบปัดๆ “มึงโทรมามีไร”
(ออกมาเจอกันหน่อยดิ)
พีทเงียบไปเล็กน้อย “เออ ที่ไหน”
(เดี๋ยวกูแชร์โลไปให้ละกัน)
“อื้อ”
ติ๊ด!
พีทยืนนิ่งอยู่สักพักก่อนจะตัดสินใจ ขึ้นรถแล้วขับออกไปจากบ้านด้วยอารมณ์หงุดหงิด
-สองชั่วโมงต่อมา-
ปึก!
พีทกระแทกแก้วเหล้าลงบนโต๊ะด้วยสีหน้านิ่งๆ “เป็นไงบ้างวะ ช่วงนี้”
“ยุ่งๆ แต่ก็ท้าทายดี กูกำลังเปิดบริษัทใหม่ แม่งวุ่นวายฉิบหา
