ตอนที่ 20
“พี่ก็รักแก้ม”
“อะไรนะ แก้มไม่ได้ยินเลย” ปรินดาแกล้งถอยหลังไปไกลๆ แล้วส่ายหน้าย้ำว่าไม่ได้ยิน แต่หน้าสวยกลับอมยิ้มจนแก้มบุ๋มและเอียงหูคอยฟังคำพูดที่อยากได้ยิน
“พี่รักแก้ม” เสียงหวูดเรือที่ดังไกลๆ อยู่กลางทะเล ดังพร้อมกับเสียงบอกรักของดรัณ หญิงสาวได้ยินแต่ก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยิน
“เฮ้อ...เจ้าเรือบ้ามาดังอะไรตอนนี้นะ คนกำลังฟังอยู่ดีๆ เลยไม่ได้ยินเลย”
ดรัณขยับเดินเข้าไปจนใกล้ ร่างสูงโค้งตัวลงต่ำเอียงหน้าไปที่ ใบ หูเล็กๆ ทำท่าเหมือนจะกระซิบบอกรักข้างๆ หู แต่...ชายหนุ่มกลับหมุนตัว หันหน้าออกนอกทะเล ยกมือป้องปากและตะโกนลั่น
“พี่รักแก้ม ดรัณรักปรินดาได้ยินมั้ย”
พอได้ทำในสิ่งที่ไม่เคยคิดจะทำมาก่อน ดรัณก็แก้เขินด้วยการ หมุนตัวเดินหนีกลับไปทางเก่า มุมปากลึกกระตุกขึ้นเป็นรอยยิ้มบางๆ พลางคิดว่า ‘อย่าให้ใครรู้เชียว นายหัวผู้เกรงขามทำเรื่องแบบนี้’
หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ ไม่คิดไม่ฝันว
