LALABAN PARA SA LALAKING MINAMAHAL
JAMILLAH POV.
HINDI ko na mabilang kung ilang araw na ang lumipas simula nang umalis si Ninong Ruins.
Mula noon, bihira na akong lumabas ng silid.
Si Ms. Savannah ay madalas wala, abala sa mga lakad. Sa buong mansyon, tanging ang mga anak niya, ang yaya ng mga ito, ilang kasambahay, at mga bodyguard lang ang naiwan.
Ilang ulit na rin nila akong inaya, lumabas, magpahangin, maglibang kahit saglit.
Pero paulit-ulit ko silang tinanggihan.
Mas pinili kong manatili sa kwarto at doon magmukmok.
Doon na umiikot ang mundo ko.
Gising. Tulog. Tanghalian. Gabi.
Paulit-ulit. Walang pagbabago.
Parang na stock na ako sa iisang lugar.
Isang buwan.
Tatlong buwan.
Anim na buwan.
Sa lahat ng panahong iyon, ni minsan ay wala akong natanggap na tawag mula kay
