เสียงเคาะประตูห้องเบาๆ ปลุกให้คนนอนหลับสนิทอยู่ตื่นขึ้นมา เดือนนารามองเวลาที่โทรศัพท์มือถือก็พบว่าเป็นเวลาตีห้าครึ่ง สงสัยจะเป็นป้าแมรี่มาดูแลดิโน่แต่ถึงยังไงก็ต้องถามออกไปก่อน
“นั่นใครคะ”
“ป้าเองค่ะ ป้าจะมาดูแลคุณหนูดิโน่แทนหนูนาราจ้ะ เมื่อวานคุณเดวิดสั่งป้าไว้จ้ะ”
เดือนนารายิ้ม ค่อยๆ เปิดประตูให้แมรี่เข้ามา “ขอบคุณป้าแมรี่มากนะคะ วันนี้นาราต้องรบกวนป้าแล้วล่ะค่ะ วันนี้นาราต้องกลับไปเอาของที่คอนโดฯ ที่โอเรกอนอาจจะกลับค่ำๆ นะคะ”
“ได้จ้ะ ไม่ต้องห่วงคุณหนูดิโน่นะ ป้าดูแลได้ หนูนาราไปอาบน้ำแต่งตัวเถอะจ้ะ เดี๋ยวจะไม่ทันเวลา”
เดือนนารารีบยกมือไหว้ขอบคุณ “ขอบคุณมากนะคะ นาราจะรีบไปรีบกลับ”
แมรี่พอรู้วัฒนธรรมไทยมาบ้าง เพราะมารดาของเดวิดเคยพูดให้ฟังบ่อยๆ ที่สวนและฟาร์มแห่งนี้ก็พอจะมีคนงานไทยอยู่บ้าง แมรี่รู้ว่าการไหว้ของคนไทยคือการแสดงความขอบคุณอย่างอ่อนน้อม ยิ่งเห็นแบบนี้นางยิ่งนึกเอ็นดูหญิง
