Ep.32
Jino talk.
วันต่อมา~
"คิดถึง" ผมเอ่ยกับปลายสายไปอย่างงอแง พลางพลิกตัวนอนหงายมองเพดานของห้อง
[อืม...คิดถึงเหมือนกัน] แล้วผมก็ยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ ราวกับคนบ้า เมื่อคนที่อยู่ในสายตอบผมกลับมาว่าคิดถึงเหมือนกัน แค่ประโยคสั้นๆแต่แม่งโคตรมีความหมายสำหรับผมเลยครับ
"ไปหาได้มั้ย ? เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะ"
[ไม่เจอนานอะไร เพิ่งเจอกันไปเมื่อวานเองไม่ใช่เหรอ]
"ก็ใช่...แต่เจอที่บริษัทกับเจอส่วนตัวมันไม่เหมือนกันนี่" อ่า...ผมก็เพิ่งรู้เหมือนกันนะเนี่ยว่าผมเสพติดใบบัวขนาดนี้ ถึงจะยังได้เจอกันบ้างในเวลาทำงาน แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรถึงเนื้อถึงตัวได้ เพราะเราไม่รู้ว่าคนที่แอบถ่ายจะเป็นใครหรืออยู่ในรูปแบบไหน เราก็เลยต้องป้องกันไว้ก่อน
[รู้นะว่าคิดอะไรอยู่] ใบบัวพูดกลับมาอย่างรู้ทันความคิดผม เพราะทุกครั้งที่ผมอยู่กับเธอแค่สองคน ผมก็จะวอแวเธอเรื่องอย่างว่าตลอดเลยครับ แต่เอาจริงๆ จะไม่ทำก็ได้
