และเวลาสำคัญก็มาถึง…
เบื้องหลังบานประตูห้องนอนของคุณหนูที่ปิดลง หญิงชายต่างวัยต่างก็สวมบทบาทของกันและกันในทันที ทั้งที่ลึกๆ ในใจต่างก็รู้ดีว่าไม่มีผีอะไรที่ไหน การ ‘ไล่ผี’ และ ‘ฉีดน้ำมนต์’ จึงเป็นเพียงเหตุผลบังหน้าของความต้องการที่ซุกซ่อนอยู่หลังการปราบผี
“พ่อหมอ… ”
ฮานะร้องเรียกชายร่างสูงใหญ่ที่จิตใจของหล่อนเฝ้าถวิลหาทุกวัน
“คุณหนูฮานะ… ”
แต่สุดท้าย จอมขมังเวทย์ตัดสินใจไม่เล่นไปตามบทบาท แต่วันนี้ขอเล่นเป็นตัวเอง
“อุ๊ย… พ่อหมอรู้ใช่ไหมคะว่าหนูแกล้งทำผีเข้า”
หญิงสาวสารภาพออกมา เมื่อเห็นว่าท่าทางของพ่อหมอในวันนี้ดูเปลี่ยนไปจากวันก่อน
“รู้… รู้ตั้งแต่วันนั้น… ”
พ่อหมอบอกความจริง
“ห๊ะ… อะไรนะ… ถ้ารู้แล้ววันนั้นทำไมจึงยอมไล่ผี… ”
“ที่ต้องสวมบทไล่ผีก็เพราะลุงอยากขยี้สวาทคุณหนู… ”
พ่อหมอตอบออกมาอย่างไม่อาย
“คนหื่น… ”
“ก็คุณหนูสวยมากจนผมต้องหื่น”
สายตาของลุงทัพพ์มองสำรวจเรือนร่างเอ
