โอฬารเมื่อได้ขย่มเมียตัวจำนวนที่ตั้งเป้าไว้สำเร็จ ก็ตื่นมาด้วยสีหน้าแช่มชื่น ราวกับได้พักผ่อนเต็มที่ ผิดกับปลายฟ้าที่สายโด่งแล้วก็ยังไม่ตื่นมาสักทีจนเขาต้องปลุกให้เธอไปกินข้าวก่อน
“ที่รักครับตื่นได้แล้ว” โอฬารที่อาบน้ำจนตัวหอมเข้ามาปลุกเธอด้วยจมูก กลิ่นกรุ่นกายสาวนี่มันหอมเย้ายวนใจเขาเสียจริง
“อื้อ...อย่าเพิ่งกวนฟ้าจะนอน” ปลายฟ้าไม่อยากลุกง่ายๆ เธอรู้สึกอ่อนเพลียหนักมาก ร่างราวกับจะแหลกละเอียดไปกับรสสวาทที่เขาเป็นคนลงทัณฑ์เมื่อคืน
“ตื่นมากินข้าวก่อน วันนี้จะนอนทั้งวันผมก็ไม่กวน” โอฬารกระซิบข้างหู แน่นอนว่ากลางวันย่อมไม่กวน แต่จะกวนกลางคืนแทน
“อีกนิดนึง” ปลายฟ้าตอบเขาเสียงอู้อี้ ไม่มีแรงจะลุกแล้ว
“ตื่นเถอะที่รักมาเร็ว” โอฬารยกตัวเธอขึ้น แต่ปลายฟ้าก็ซบกับอกเขากอดไว้แบบนี้
“หื้อ...หอมจัง” กลิ่มหอมจากกายของเขาเข้าจมูกเธออย่างจัง จนต้องสูดเข้าให้เต็มปลอดทั้งที่ยังหลับตาอยู่
“ที่รัก
