"เอ่อ...คุณปีเตอร์ ไม่คิดว่าจะเจอคุณที่นี่" วิลเลี่ยมไม่มีท่าทีตกใจเท่าไหร่นักกับคำทักทายของว่าที่พ่อตา
"ถ้าเดาไม่ผิดมากับเคธีสินะ เห็นนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร หวังว่าคงไม่เจอกับภรรยาของผม" ปีเตอร์หัวเราะในลำคอเบาๆ
"พาคุณพิรชามาดินเนอร์หรือครับ แล้วอลิชมาด้วยหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นเล็กน้อย
"ไม่สบายวันนี้นอนทั้งวัน ถ้าพรุ่งนี้ไม่หายคงต้องให้หมอมาตรวจที่บ้าน" ปีเตอร์ไม่มีท่าทีกังวลกับอาการของบุตรสาว
"เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ ผมขอไปเยี่ยมเธอคืนนี้ได้หรือเปล่า" เพียงได้ยินว่าเธอไม่สบาย วิลเลี่ยมก็แทบไม่มีแรงเดิน
"เห็นทีว่าอาจจะไม่ได้ คุณไปจัดการเรื่องของคุณให้เรียบร้อยก่อนเถอะ เดี๋ยวจะเสียเรื่องหมด ลูกสาวของผมไม่ต้องเป็นห่วง"
"แต่ลูกสาวท่านเป็นเมียผมนะครับ ผมไม่อยากให้เธอเข้าใจผิด" วิลเลี่ยมเป็นห่วงเมียรัก
"รีบออกไปเถอะ เดี๋ยวจะมีคนสงสัย" ปีเตอร์ช่วยเตือนสติว่าที่ลูกเขย
