"สวัสดีค่ะคุณอาหมอ คุณแม่ไม่น่าลำบากให้คุณอามาถึงที่นี่เลยนะคะ" อลิชาทักทายหมอเจคอบซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของผู้เป็นบิดา
"ไม่ลำบากเลยครับ เมื่อก่อนอาก็มาที่นี่เป็นประจำ หมายถึงโดนพ่อหนูเรียกใช้เป็นประจำ" พิรชาคิดถึงเรื่องราวในอดีตเมื่อหมอเจคอบพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา นางยิ้มออกมาอย่างมีความสุข
"อ้อ...นั่นวิลเลี่ยมแฟนของอลิช ส่วนนี่หมอเจคอบเป็นเพื่อนสนิทของปีเตอร์ค่ะ" พิรชาแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน
"ยินดีที่ได้พบครับคุณหมอ" วิลเลี่ยมยิ้มทักทาย
"ได้ยินเรื่องราวของคุณมาบ้าง เป็นเรื่องที่น่าทึ่งและน่ายกย่องมากๆนะครับ จากศาสตราจารย์กลายมาเป็นผู้บริหาร หากไม่เก่งเช่นคุณคงไม่สามารถทำได้" เจคอบเอ่ยชื่นชม
"เพราะมีกำลังใจสำคัญต่างหากครับ" วิลเลี่ยมพูดพลางหันมามองอลิชาที่ยังคงนั่งอยู่บนเตียงนอน
"ผมเชื่อเรื่องนั้นเสมอ เอาล่ะเดี๋ยวผมขอเวลาสักครู่นะครับ ผมจะตรวจอาการอลิชตามที่คุณพีชสงสัยก่อน"
"สงสัยอะไรหร
