พิมพ์พันดาวต้องหงุดหงิดแต่เช้าเมื่อกำลังจะขับรถออกจากบ้านไปทำงานในเวลาเจ็ดโมงครึ่งแต่ตอนนี้ที่หน้าบ้านกลับมีรถบรรทุกจอดขวางประตูอยู่ หญิงสาวเดินดูรอบๆ เพื่อจะหาเบอร์โทรศัพท์เผื่อจะมีติดไว้แต่ก็ไม่มีสักนิด
เธอรีบเปิดแอปพลิเคชันเพื่อเรียกรถแต่บริเวณที่เธออยู่ไม่มีบริการแบบนั้น พิมพ์พันดาวนึกขึ้นได้ว่าเคยเห็นวินรถจักรยานยนต์อยู่บริเวณหน้าร้านสะดวกซื้อซึ่งอยู่ห่างจากที่บ้านไปไม่น่าจะเกิน 500 เมตร ถ้าเดินจากบ้านไปก็คงใช้เวลาไม่นาน หญิงสาวจึงรีบปิดประตูรั้วทันที
“พิมพ์จะเดินไปไหน วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอ”
“ไปสิ แต่รถออกไม่ได้ไม่รู้ใครเอารถมาจอดตรงนี้”
“จะไปยังไงให้ผมไปส่งนะ”
“ตรัยไปส่งพิมพ์ที่หน้าวินก็ได้เดี๋ยวพิมพ์นั่งวินไปเอง”
“ขึ้นมาเถอะ”
พอพิมพ์พันดาวขึ้นมานั่งแล้วเขาก็ออกรถแล้วขับตรงไปยังโรงพยาบาลที่หญิงสาวทำงานทันที
“ตรัยทำไมไม่จอด”
“จอดแล้วพิมพ์จะไปยังไง เช้าๆ แบบนี้วินไม่ค่อยว่างหรอ
