“ไม่ดีใจหรือยังไงล่ะคะ ปกติพี่อาชาควรจะดีใจด้วยซ้ำที่ได้ยินคำนี้จากปากของพราวเอง”
“เอ่อ เรื่องนั้นมันเกี่ยวข้องกับเอยแล้ว เอยไม่อยากให้ตัวเองเป็นสาเหตุที่ทำให้พวกคุณหย่ากัน คุณหญิงเอมอรคงไม่พอใจแน่ที่เห็นทั้งสองทะเลาะกัน อย่าทำให้เอยลำบากใจเลยนะคะ คุณพราวรดา”
เอิงเอยทำเป็นนางเอกแสนดี ไร้มลทิน ภายในใจลึกๆ แอบดีใจที่รู้ว่าทั้งสองกำลังจะหย่ากัน
“เอิงเอย เธอไม่ต้องทำแบบนั้น เพราะฉันไม่คิดจะหย่ากับภรรยาสมรสตัวแสบซนของฉันอยู่แล้ว”
ขืนเขายอมทำตามใจตัวเอง มีหวังแม่เอมอรโกรธมากและยึดฟาร์มม้าและฟาร์มผักที่ตัวเองทุ่มเทสร้างมากับมือยกให้พราวรดาแน่นอน
“อ้าว สรุปพี่อาชาคิดจะจับปลาสองมือเหรอคะ พราวไม่เอาด้วยเด็ดขาด คุณเอยก็คิดแบบเดียวกันกับพราวใช่ไหมคะ”
“.....”
เอิงเอยไม่สนใจคำพูดของนางร้ายพราวรดา เธอจดจ้องสนใจคำพูดของอาชามากกว่า
'ฉันไม่คิดจะหย่ากับภรรยาสมรสของฉันอยู่ดี'
“คุณเอย!” พราวฟ้าง
