“ความจริงตอนนี้ก็ปอดบวมเยอะแล้วนะ สงสัยจะนุ่งผ้าเปียกนาน หึ หึ”
“บ้า! คนแก่ลามก”
นภัสรดาแก้มร้อนวาบ รีบคว้าชุดในมือเขามาถือไว้ แต่จะเปลี่ยนยังไงเมื่อข้างนอกฝนก็ตกชะง่อนหินนี่ก็ไม่ได้กว้างขวางหรือมีที่กำบังพอจะหลบสายตาคมวาวของคนเจ้าเล่ห์ไหว ร่างบางหันรีหันขวางคิดไม่ตกว่าจะเอายังไง ทว่าคนตัวโตกลับสลัดเสื้อผ้าเปียกชื้นของตัวเองออกอย่างว่องไว เขามีเสื้อผ้าอีกชุดไว้เปลี่ยนและตอนนี้กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าต่อหน้าเธอ โดยไม่สนใจว่าคนมองจะรู้สึกยังไง
“อยากหนาวตายก็สวมชุดเปียกๆ ให้ตะคริวมันกินไปเถอะ จะอายอะไรนักหนายิ่งกว่าดูฉันก็ทำมาแล้ว”
เขาแสร้งทำเสียงเข้มไม่สบอารมณ์ เร่งเร้าให้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าบ้าง หลังจากที่หญิงสาวนั่งอ้าปากเหวอตาโตมองเขาจนเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ ส่วนเจ้าตัวยังอยู่ในชุดเปียกชุ่มชุดเดิมไม่ขยับเขยื้อนตัว พานจะหนาวตายไปเสียก่อนหากยังหน้าบางอายเขาแบบนี้ ดูเถอะปากก็เริ่มเขียว หน้าก็ซ
