นั่นแปลว่าเขารักเธอมากจนไม่อยากให้เธอต้องเผชิญปัญหาร่วมกับเขา หลายๆ สิ่งที่โดมินิกทำให้เธอมาตลอดช่วงเวลาสามเดือนที่ผ่านมาซาบซึมเข้าไปในหัวใจเธอทีละน้อย จนตอนนี้เขาเข้าไปครอบครองพื้นที่หัวใจของเธอจนเต็มตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้เพียงว่าเธออยากอยู่กับผู้ชายคนนี้ไปตลอดชีวิต
“รีบป้อนผมสิ คุณจะได้ทานของคุณบ้าง” เขายกมือมาจับข้อมือเธอกระตุกให้ป้อนอาหารให้เขา
“ค่ะ อ้าปากกว้างๆ สิคะ ฉันจะได้ป้อนถนัดๆ”
เธอจิ้มชิ้นเนื้อบนจานส่งเข้าปากเขา ดวงตาคู่สวยมองเขาเคี้ยวอาหารด้วยแววตาเอ็นดู เขาอายุมากกว่าเธอสิบห้าปี แต่ตอนนี้เขาเหมือนเด็กอายุห้าขวบมากกว่า ริมฝีปากอิ่มแย้มยิ้มสุขใจ เธอป้อนอาหารเพลินจนหมดจานตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ คนป่วยอิ่มแปร้นางพยาบาลกำมะลอกลับท้องร้องจ๊อกให้เขาฟังแทน
“อุ๊ย ขอโทษค่ะ” เธอสะดุ้ง ยิ้มแหยแก้มแดงด้วยความเขิน
โดมินิกยิ้มขำ “กลับไปนั่งที่เก้าอี้ แล้วทานอาหารของคุณเถอะ สงสารพย
