50 ร่างสอง
มินมินยืนอยู่หน้าห้องของภาคิน มือจับลูกบิดประตูอย่างลังเล ใจหนึ่งอยากเคาะประตูเพื่อขออนุญาตเข้าไป แต่อีกใจกลับอยากจะถอยหนีไปให้พ้นจากสถานการณ์นี้ ความคิดในหัวสับสนวุ่นวายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“เป็นอะไปยัยมินมิน เคยเข้าห้องเขาแล้วนี่” เธอพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เพื่อเรียกความกล้า แล้วจึงเปิดประตูเข้าไป
เธอลากกระเป๋าเดินทางที่มีเสื้อผ้าและของใช้เช้าไปในห้องนอนของภาคิน พร้อมกับตุ๊กตาที่เขาคีบให้และผ้าเน่าที่พกมาตั้งแต่บ้าน ตอนนี้เขาไม่อยู่ในห้อง สงสัยกำลังออกกำลังกายอยู่แน่ๆ เพราะเขามักออกกำลังกายเวลานี้ เธอเดินสำรวจห้องนอนของเขาที่กว้างกว่าห้องที่เธอใช้นอน เคยเข้ามาในห้องนี้แต่ไม่บ่อยนัก ไม่คิดเหมือนกันว่าวันนึงจะได้ย้ายมานอนห้องเดียวกับเขา
เอ๊ะ…
จังหวะนั้นเองสายตาของเธอพลันเหลือบไปเห็นตุ๊กตาที่เคยคีบให้เขา วางเอาไว้โต๊ะข้างเตียง วินาทีนั้นหัวใจของเธอมั
