ภายในบ้านเช่าเล็กๆของไอวา
ไอวานอนคว่ำอยู่บนที่นอน มือหนึ่งกดโทรศัพท์ไล่หางานตามเว็บ อีกมือถือปากกาขีดเขียนบันทึกลงสมุด
“ตรงนี้ก็ไม่รับ อันนี้ก็ไม่เอา อืม…ตรงนี้น่าลอง…โอเค พรุ่งนี้ลองไปสมัครที่นี่ดูแล้วกัน”
เธอบ่นพึมพำกับตัวเอง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตั้งใจจริงในการหางานใหม่เพื่อเลี้ยงชีพ โดยไม่รู้เลยว่าความอันตรายกำลังคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูเบาๆดังขึ้นในความเงียบ
ไอวาหยุดชะงักหัวใจเต้นโครมคราม สายตาจ้องไปทางประตูห้องนอน ร่างเล็กขยับตัวลุกขึ้นช้าๆพยายามไม่ให้เกิดเสียง
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้ทำให้เธอมั่นใจว่าไม่ใช่หูฝาดแน่ๆ
เธอกลืนน้ำลายฝืดคอหัวใจเต้นถี่รัว ความคิดประดังเข้ามาเต็มไปหมด ใครกันเข้ามาในบ้านของเธอได้ยังไง
กึก กึก กึก!
เสียงเขย่าประตูดังขึ้นอย่างแรง
“ใครอ่ะ”
เสียงเธอสั่นเทาแทบไม่ออกเสียง ดวงตากลมโตไม่ละจากประตูแม้แต่วินาทีเดีย
