สามวันต่อมา
"ท่านครับ"
เสียงเคาะประตูดังขึ้นเพียงครั้งเดียวก่อนที่ลูกน้องคนสนิทจะเปิดเข้ามา ยืนตัวตรงเหมือนพร้อมรอคำสั่ง
ธาราเงยหน้าจากเอกสารบนโต๊ะ สายตาคมจ้องไปที่เขา
"ว่าไง"
"ท่านจะไปเจอคุณกวินตอนนี้เลยไหมครับ เมื่อเช้าท่านบอกผมว่าบ่ายนี้มีนัดตีกอล์ฟและคุยงานกับคุณกวิน ตอนนี้ได้เวลาแล้วครับ"
ชายหนุ่มก้มมองนาฬิกาข้อมือสีเงินเรียบหรู ก่อนจะขมวดคิ้วเล็กน้อยราวนึกขึ้นได้
"อืม...ลืมไปเลยจริงๆ"
น้ำเสียงเรียบแต่แฝงความขุ่นเล็กน้อยที่ตัวเองหลงลืม
"ไปกันเลยไหมครับท่าน"
ธาราลุกขึ้นยืน มือข้างหนึ่งหยิบสูทสีเข้มจากพนักพิงเก้าอี้มาสวมอย่างไม่รีบร้อน แต่ทุกการเคลื่อนไหวเต็มไปด้วยความราบเรียบ พร้อมก้าวขาออกจากห้องทำงานทันที
"อืมไป"
บ่ายของวัน - สนามกอล์ฟ
"สวัสดีครับคุณธารา"
"ครับ สวัสดีคุณกวิน"
ธาราตอบเสียงเรียบ สายตาคมกริบตวัดมองโดยไร้รอยยิ้ม
"ไม่เจอกันนานดูคนธารามีราศีขึ้นเยอะเลยนะคร
