13
Part : จินนี่
รุ่งเช้า
ฉันรู้สึกตัวในอ้อมกอดที่อบอุ่น มันจะเป็นเรื่องปกติถ้า ร่างกายฉันไม่เปลือยเปล่า เรื่องเมื่อคืนค่อยๆ ถูกฉายในสมอง เหตุการณ์ทั้งหมดฉายวนซ้ำๆ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้าง ฉันรีบลุกไปใส่เสื้อผ้าแล้วโบกแท็กซี่กลับคอนโด
"ฉันทำอะไรลงไป ฉันกับพี่ดริฟท์เรา..."ฉันเดินเข้าห้องอย่างเลื่อนลอย ทิ้งตัวลงเตียงอย่างหมดแรง ยิ่งหันไปมองกระจกข้างเตียงเห็นรอยที่คอและเนินอก ยิ่งตอกย้ำว่ามันคือเรื่องจริง
เมื่อคืนฉันบอกรักพี่ชายตัวเอง และยั่วยวนเขา จนเราทั้งคู่.....
ฉันไม่รู้ความสับสนวุ่นวายนี้คืออะไร ต่อจากนี้ต้องทำตัวยังไง
หลายเดือนผ่านไป
หลังจากคืนนั้น ฉันกับพี่ดริฟท์ก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ฉันพยายามหลบหน้าเขาหรือเขาเองที่เป็นฝ่ายหลบหน้าฉันแต่ทุกครั้งที่เจอกันอย่างเลี่ยงไม่ได้ก็ดูเหมือนปกติทุกอย่างแต่ความรู้สึกลึกๆ ฉันรู้ว่ามันไม่เหมือนเดิม
ช่วงปิดเทอมฉันกลับไปอยู่บ้าน ทำตัวให้วุ่นต
